logo


Κήρυγμα 28.8.2016

Κυριακή Ι΄ Ματθαίου (Ματθαίου ιζ΄ 14-23)

 

Τραγικό τό <<κατηγορ>> το πονεμένου πατέρα. Τό παιδί του πέφερε φρικτά, πολλές πό φορές πεφτε στή φωτιά καί λλοτε στό νερό. Τό φερε στούς μαθητές το Χριστο καί κέτευσε νά τό σώσουν. μως κενοι δέν τό κατόρθωσαν. ναιμική   πίστη τους, δέ στάθηκε κανή νά νικήσει τόν δαίμονα. Καί τώρα ρχεται πατέρας στόν Χριστό, γιά νά το πε ,<< τόν φεραν στούς μαθητές σου, λλά δέν μπόρεσα νά τό θεραπεύσουν>>. νάλογες φράσεις πογοητεύσεως κούγονται συχνά καί στίς μέρες μας γιά τούς διαδόχους τν μαθητν το Χριστο, τούς κληρικούς. Πολλοί μάλιστα εναι εκολοι νά περιγράψουν τίς λλείψεις, τίς δυναμίες, τίς ποτυχίες τους.

            Στό σχόλιο ποκαρδιώσεως το νθρώπου κείνου κύριος  πάντησε μέ να γενικότερο λεγχο. << ! γενεά πιστη  καί διεστραμμένη, ως πότε θά εμαι μαζί σας; ως πότε θά σς νέχομαι;>>. Καί ο μαθητές ο<< κατηγορούμενοι>> καί πατέρας << κατήγορος >> νκαν στήν δια κοινωνία, σέ μία γεναία πίστη, πού μποδίζει τήν εεργετική θεία  δύναμη πού ντιστρατευόταν στό θαμα.

δια παρατήρηση ταιριάζει  σφαλς καί στά πικρά σχόλια τν πολλν σημερινν δύσπιστων, πού περιγράφουν τήν νεπάρκεια ρισμένων κληρικν. ! γενεά πιστη. Μαθητές καί  κριτές νήκουμε στήν δια γενιά. Ο ερες μας δέν φθάνουν ριμοι πό κάποιο λλο στέρι. πό τά σπλάχνα τς σύγχρονης κοινωνίας προέρχονται. Στίς σύγχρονες οκογένειες γεννιονται, στούς δρόμους μας μεγαλώνουν, στά σχολεα μας μορφώνονται. Τή νοοτροπία λων μας κλείνουν μέσα τους.

  εθύνη γιά τή χλιαρότητα τς πίστεως καί τήν τονη ζωή ρκετν κληρικν δέν σχετίζεται μόνο μέ τούς διους. Βαρύνει σέ μεγάλο μέρος λόκληρη τή σύγχρονη κοινωνία μας.

 σο τό κακό πληθαίνει καί τμόσφαιρα τς σύγχρονης ζως περισσότερο μολύνεται πό τόν λογιν-λογιν πνευματικά καυσαέρια καί πόβλητα, τόσο γίνεται μεγαλύτερη νάγκη ελογημένων ερέων, πού μέ τή συνεπ ζωή καί τή θερμή πίστη τούς θά ἐμπνέουν, θά καθοδηγον, θά νακουφίζουν τόν νθρώπινο πόνο, θά φέρουν τό Θεό στή ζωή τν νθρώπων καί τούς νθρώπους κοντά στό Θεό.

            Ο διοι ο κληρικοί θά συμβάλουν ποφασιστικά στήν νύψωση ατή, συνειδητοποιώντας τι κενο πού συχνά δημιουργε τήν νεπάρκειά τους βρίσκεται στήν κατεύθυνση πού πέδειξε σήμερα Χριστός. ταν οἱ πόστολοι τόν ρώτησαν γιατί δέν μποροσαν νά θεραπεύσουν τό ρρωστο παιδί, τούς πάντησε εθέως, «διά τήν πιστίαν μν». λλά Χριστός δέν μεινε στίς περιγραφές καί στόν λεγχο, οτε βέβαια πέρριψε τούς μαθητές Του ὡς συνηθίζουν μερικοί νά κάνουν μετά τή διαπίστωση δυναμιν τν κληρικν. Μίλησε θετικά γιά τό πού πρέπει νά στραφε προσπάθειά τους. Μίλησε γιά τήν καταμάχητη σχύ τς πίστεως, γιά τήν προσευχή καί τή νηστεία, μέ τά ποῖα ντιμετωπίζονται ο δαιμονικές δυνάμεις. Τούς δήγησε, τούς νίσχυσε.

λλά καί λες τίς χριστιανικές οκογένειες βαρύνει τό χρέος νά συμβάλουν στήν νίσχυση τν κλήσεων, πού παρουσιάζονται στά παιδιά τους, στε νά κολουθήσουν τό Χριστό στό δύσκολο καί παιτητικό ποστολικό δρόμο. Οἱ γονες, πού στέκονται σκεπτικοί καί λυπημένοι γιατί δέν βλέπουν πολλούς γιους ερες στήν κκλησία μας, ς φήσουν τήν καρδιά τους νά δονηθεῖ πό τήν γία φιλοδοξία νά γίνουν ο πατέρες καί ο μητέρες ξιων κληρικν. ς τονώσουν πρτα τή δική τους πίστη, γιά νά γίνουν μπνευστές ρετς καί πίστεως στό σπίτι τους, καί μετά, μέσα σέ ατή τήν τμόσφαιρα, ς καλλιεργήσουν στίς παλές ψυχές τν παιδιν τους τήν γάπη καί τή λαχτάρα γιά τήν ερή διακονία.

            σο γιά τούς νέους μέ τούς μεγάλους καί τολμηρούς  ραματισμούς, γιά ατούς φωνή τν καιρν παίρνει τή μορφή τς προσκλήσεως. Καλεῖ κείνους, ο ποοι δέν  μόλυναν τό χιτώνα τς ψυχς τους, νά προχωρήσουν, γιά νά προσφέρουν λόκληρη τή ζωή τους στήν κκλησία. Τό πένθος γιά τήν λλειψη γίων Λειτουργν εναι να καρπο συναίσθημα, ταν δέν δηγε τόν νέο νθρωπο στή μεγάλη πόφαση νά γωνιστε γιά νά γίνει ργανο εχρηστο στά χέρια το Θεο.

            Καί γενικότερα, λοι σοι φέρουμε στό μέτωπο τήν σφραγίδα το Βαπτίσματος χουμε ποχρέωση νά συμβάλουμε θετικά γιά τήν νάδειξη πιστν λειτουργν, στό μέτρο τν δυνατοτήτων μας, νισχύοντας καί χι πογοητεύοντας τούς κλεκτούς νέους πού σκέπτονται νά φιερωθον στό Θεό συμπαραστεκόμενοι μέ γάπη σέ λους τούς κληρικούς, ο ποοι μέσα σέ τόση ψυχρότητα καί διαφορία γωνίζονται νά κολουθον πιστά τόν Χριστό καί νά διακονον τούς νθρώπους, νά προσφέρουν τή ζωή τους << θυσία ζσα, εάρεστη στό Θεό >>

Κύριε, στηρίζε τούς σημερινούς μαθητές Σου. Δίνε τους <<πίστη>>, τή δική Σου πίστη, <<πού μετακινε βουνά>>. πλιζέ τους μέ τά χαρίσματα τς προσευχς, τς γκράτειας, τς νηστείας, γιά νά νικον στήν πολύμορφη πάλη τους μέ τίς σκοτεινές δυνάμεις μέσα τους καί γύρω τους.

            νάδειξε καί λλους μπνευσμένους ποστόλους Σου πό τούς νέους πού σέ κολουθον, γιά νά διακονήσουν στό Θυσιαστήριό σου, σάν ερες, γιά νά γίνουν ο διοι μία ζωντανή προσφορά γάπης στήν γάπη Σου.