Κήρυγμα Κυριακῆς 9.10.2016

(Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ)

Ἀπόστολος (Β΄ Κορινθίους στ΄ 1-10)

 

            Τν πόστολο Παλο πασχολε τ πρόβλημα τς ποτυχίας μερικν Χριστιάνων. Tό  τι δηλαδ χάρη το Θεο δν τος γγίζει, λλ πέφτει στ κενό. Τ τι λοι ο κόποι τν ποιμένων, λα τ κηρύγματα τν διδασκάλων τς κκλησίας δν τος φελον, δν τος λλάζουν, πράγμα πο ποδεικνύει τι μάταια κα ποκριτικ γιναν χριστιανο κα τι πίστη κα χάρη το Θεο δν καρποφορον στ ζωή τους.

λλ ς παρακολουθήσουμε προσεκτικότερα τς σκέψεις το πόστολου πάνω στ βασικ ατ ζήτημα τς πνευματικς ζως.

  νθρωπος εναι νας δέκτης. Δέχεται μηνύματα, δέες, γνώσεις. νθρώπινος μως ατς δέκτης δν διατηρε λα τ μηνύματα πο συλλαμβάνει μ τς κεραες του. Μερικ π ατ δν τ προσέχει κἄν, λλ π πορρίπτει  πολλ τ φήνει ν πέσουν στν βυσσο τς λήθης κα τς σιωπς. Στ κενό! Στς περιπτώσεις ατς νθρωπος δν φελεται τίποτα. παρξη του μοιάζει μ τν τρύπιο πιθάρι πο δν γεμίζει ποτέ...γιατί λα περνον χωρς ν τ γεμίζουν λα πέφτουν στ κενό!

            Τ διο σχύει κα γι τν περίπτωση το εαγγελικο μηνύματος. Εναι κα ατ νας λόγος, πο χε στ αὐτι το νθρώπου. Μίαν γγελία, μία εδηση. Κα τ μήνυμα ατ μπορε ν περάσει παρατήρητο π τν δέκτη το νθρώπου κα χάρη το Θεο ν πέσει στ κεν μίας κούφιας πάρξεως. τσι πάρχουν νθρωποι πο δέχονται εχαρίστως τ πάσης φύσεως μηνύματα πο κπέμπει θόνη τς τηλεοράσεως, πο μεταδίδει τ ραδιόφωνο κα δημοσιεύει Τύπος.

            πορρίπτουν μως, να κήρυγμα, μία θρησκευτικ μιλία, ν κονε πολλ κηρύγματα, ν διαβάζουν θρησκευτικ βιβλία κα τ λοιπ δν φαίνεται ν διατηρον τίποτε μέσα τους. Σν ν πέφτουν λα στ κενό, χωρς ν τος φελον πραγματικ κα οσιαστικά. Στν πραγματικότητα παραμένουν ο διοι σκληρο, δικοι, πονηρο, ψετες. Τν  Δευτέρα τ πρω χουν πι ξεχάσει λα σα εδαν, ζησαν κα κουσαν στ θεία λειτουργία τς Κυριακς. Γι’ αὐτ κα κύριος πο γνωρίζει βαθι τν νθρώπινη φύση, κλεινε κάθε το διδασκαλία μ τν δια πάντα  πωδ<< ατς πο χει ατι κα δέχεται τ πνευματικ  μηνύματα ς κούσει κα ς δεχθε τ λόγιά μου>> (Λουκ. κ’ 8).

            νθρωπος μως, μοιάζει κα μ μία δεξαμενή, πο γεμίζει μ τ νάματα τς ζως. Τ νερ τρέχει π τν πηγή του κα δεξαμεν τ δέχεται κα περπληρώνεται.

νθρώπινη παρξη μπορε ν πληρωθε κα ν γεμίσει π τν χάρη το Θεο, πο πηγάζει φθονη  π τν οράνια πηγή της. σοι πιστεύουν στ Εαγγέλιο το Χριστο νακαλύπτουν τ πλήρωμα ατ τς πάρξεως. ζω τος γεμίζει χαρά, μορφιά, νωτερότητα, πνευματικότητα.

            Δετε τ πλήρωμα τς ζως το ποστόλου Παύλου, πως τ παρουσιάζει διος τ σημεριν περικοπή της μία πικίνδυνη κα περιπετειώδη ζωή. μως νιωθε εχαριστημένος. Εναι χαρούμενος, γνός, συγχωρητικός, γεμᾶτος γάπη, πλημμυρισμένος π τ γιο πνεμα. χει μέσα του τν λήθεια, τ δύναμη το Θεο, εναι πλισμένος μ τν πανοπλία το Θεο. Τίποτε δν το λείπει. Δν ασθάνεται κανένα κενό. Τ γεμίζει Χάρις το Θεο κα γι’ αὐτ νιώθει, τι εναι πάμπλουτος κα παντοδύναμος.

            κομε συνεχς δίπλα μας τι ο νθρωποι σήμερα νιώθουν ξαιρετικ δειανοί, τι δν βρίσκουν μέσα τους κα γύρω τους κανένα νόημα, κανένα σκοπό. Μερικο μάλιστα μιλνε γι τ μηδν πο κρύβουν μέσα τους, γι τ κενό.

π τ λλο μέρος, πολλ κανάλια στν ποχ μς προσπαθον ν γεμίσουν τ κεν ατ τς νθρωπίνης πάρξεως. Κανάλια τς ράσεως, τς κος, τν πέντε γενικ ασθήσεων. Μέσα π τ κανάλια ατ κυλ κάθε μέρα λόκληρο ποτάμι πληροφοριν, δεν, γνώσεων, μουσικς κ.λπ. μ σκοπ ν γεμίσει τ δεξαμεν τς νθρώπινης ψυχς. Κα μως τ ποτέλεσμα εναι πολ πενιχρό. Διότι, πόσο πολ ραία τ διατύπωσε κκλησιαστής τ μάτι δν  χορταίνει ν βλέπει κα τ φτ  ν  κούει. Ο  ασθησεις  γενικά τοῦ νθρώπου   μοιάζουν μ τ μυθικ πιθάρι τν Δαναϊδν πο δν γεμίζει ποτ γιατί ταν τρύπιο.

  νθρώπινη παρξη δν γεμίζει κα δ χορταίνει μ τ ξυλοκέρατα τς καταναλωτικς κοινωνίας, μ τν βιομηχανοποιημένη ζω κα διασκέδαση, μ τς κονσερβοποιημένες δεολογίες. Πολ περισσότερο νθρώπινη ψυχ δν κανοποιεται κα δν ξεδιψάει μ τ λασπόνερα τς μαρτίας κα διαφθορς ψυχ το νθρώπου εναι φτιαγμένη ν κανοποιεται κα ν γεμίζει μ τ λόγο, τ χάρη κα τν παρουσία τς γάπης το Θεο. κύριος δήλωσε κατηγορηματικ   «Οκ π’ ρτ  μόνο ζήσεται νθρωπος, λλ ἐπὶ παντὶ ρήμματι  κπορευόμενω  δι στόματος Θεο» (Ματθ. δ’ 4).