logo


 

Κήρυγμα Κυριακῆς 4.12.2016

 

(Κυριακή Ι΄ Λουκᾶ)

 

Ἀπόστολος Κυριακῆς Πρός Γαλάτας γ΄ 23-δ΄, 5

 

«Οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ» (Γαλάτας γ΄, 28)

 

 

 

Τ θέμα τς σότητας τν δύο φύλων πασχολοσε κα πασχολε πάντοτε τν κοινωνία μας. Ο συζητήσεις φουντώνουν. ντρες κα γυνακες κφράζουν τίς πόψεις τους. Πολλ λέγονται, γράφονται κα κούγονται. π ,τι μως διαφαίνεται πάρχει μεγάλη σύγχυση γύρω π τ θέμα ατό.

 

            σημεριν ποστολικ  περικοπ κα μορφ τς γίας Βαρβάρας, τή μνήμη τς ποίας γιορτάζει σήμερα κκλησία μας, μᾶς δίνουν ρκετ στοιχεα γιά νά δομε μερικς βασικς θρησκευτικς θέσεις πάνω στό πολυσυζητημένο θέμα τς σότητας τν δύο νθρώπινων φύλων.

 

            γία Γραφ διδάσκει, τι νθρωπος εναι δημιούργημα το Θεο κα τι νθρώπινη φύσ ποτελεται π δύο πρόσωπα, τν ντρα κα τή γυνακα. πομένως νθρώπινη φύσ εναι μία ν κα ποτελεται π δύο πρόσωπα. « φύση εναι μία ", λέει Μέγας Βασίλειος. Κα γιος ωάννης Χρυσόστομος, κφράζοντας τν δια λήθεια παρουσιάζει τ Θε νά λέγει στή γυνακα: « γώ, ξαρχς, ση κα μότιμη σ  δημιούργησα κα θέλησα να ποκτήσεις σ λα τ πράγματα τν δια ξία μ τν ντρα>> .

 

            πάρχει πομένως μία φυσικ σοτιμία μοτιμία  τν δύο φύλων. Βέβαια   σοτιμία ατ καταργήθηκε στερα π τν πτώση. ταν ο πρωτόπλαστοι πομακρύνθηκαν π τν Θεό, χασαν τή φυσική τους σότητα κα τ δύο νθρώπινα φλα ρχισαν νά συγκρούονται μεταξ τους, διεκδικώντας τν ξουσία κα τν πιβολή, ντρας πάνω στή γυνακα κα ἡ γυνακα πάνω στόν ντρα. ταν μως υἱὸς το Θεο γινε νθρωπος κα προσέλαβε τν νθρώπινη φύσ « κ τς Παρθένου Μαρίας», ποκατέστησε τν σότητα κα  νότητα τν δύο φύλων, πως πογραμμίζει σήμερα πόστολος Παλος « ταν νθρωπος πιστεύει κα νώνεται μ τ Χριστό, τότε καταργεῖται διάκριση τν δύο φύλων κα δέν πάρχει πι ρσενικ κα θηλυκ γένος, λλ μία καινούργια νθρώπινη φύσ, νας καινούριος νθρωπος»

 

  Χριστός πομένως ξαναχάρισε τν χαμένη σότητα νάμεσα στά δύο φλα κα ξύψωσε δίως τή γυνακα, πο γιά αἰῶνες τή θεωροσαν κατώτερη ὕπαρξη. Ατ διακηρύττει λλωστε ζω κα τ μαρτύριο τς γίας Βαρβάρας. πίστη της στόν κύριο ησο τν νέδειξε τόσο πολύ, στε να ποδειχθε σοφότερη π δεκάδες λλους φιλοσόφους κα δυνατότερη π κατοντάδες στρατιτες. λλ κα κάθε χριστιανή  γυνακα ποκτ τν σοτιμία της μ τν νδρα. Μ τ ερ μυστήριο το γάμου κα τή συνεχ παρουσία το Χριστο μέσα στην οκογενειακ κα συζυγικ ζωή, σοτιμία ατ πικυρώνεται κα διασφαλίζεται.

 

            Σν συμπέρασμα μπορομε νά πομε, τι μόνο μέσα στα πλαίσια τς χριστιανικς πίστεως κα ζως μπορε νά πάρξει κα πάρχει σοτιμία κα μοτιμία  νάμεσα στά δύο φλα.

 

            στόσο νάμεσα στά δύο σότιμα φύλλα κα μάλιστα μέσα στό γάμο, πάρχει κα μία πνευματικ εράρχηση.

 

            Πρτος ρχεται ντρας κα κολουθε γυνακα. εράρχηση ατ δέν  σημαίνει ποιοτικ κα  θικ διαβάθμιση, τι δηλαδ τ πρτο εναι καλύτερο θικότερο κα π τ δεύτερο πρόσωπο. Πρόκειται πλς γιά μία τιμητικ εράρχηση πού φείλεται στή χρονικ κλιμάκωση τς δημιουργίας τν δύο προσώπων. « πρτα δημιουργήθηκε δμ κα πειτα Εα», σημειώνει πόστολος Παλος (Α’ Τιμ. β’, 13).

 

            Τ δημιουργικ μως πρωτεο το νδρς δεν ποτελε προνόμιο κυριαρχικ κα ξουσιαστικό, λλ προνόμιο λειτουργικό. ντρας δηλαδ δέν χει τ δικαίωμα νά καταδυναστεύει κα νά κρατᾶ τυραννάει  γυνακα, λλ νά προΐσταται γιά τν καλ λειτουργία το θεσμο το γάμου κα τς οκογενείας. Εδικότερα, τ πρωτεῖον το νδρς εναι πρωτεῖον γάπης. Εναι κλήση  δηλαδ το νδρς νά γαπ κα νά θυσιάζεται γιά τή γυνακα, πως Χριστς γάπησε κα θυσιάστηκε γιά τν κκλησία, σύμφωνα μ τν ραο παραλληλισμ το ποστόλου (φεσ. ε’, 25).

 

            γάπη ατ το ντρα πρς τή γυνακα νταποδίδεται σν σεβασμός, πακο κα φοσίωση τς δεύτερης πρς στν πρτο.   γυνακα δηλαδ ποτάσσεται στον νδρα (φεσ. ε’, 22) κα ποταγ ατ εναι μία ντίστροφη κίνηση γάπης κα φοσιώσεως, στε νά δημιουργεται- δίως μέσα στό γάμο- να κύκλωμα γάπης, μία κοινωνία γάπης, μέσα στήν ποα, τελικά, δέν πάρχει πρόβλημα ποος πρτος κα ποις δεύτερος: Στήν κοινωνία τς γάπης πρώτη ρχεται γάπη, χριστιανικ γάπη.

 

            ρμονία λοιπν κα ο μοτιμία  νάμεσα στά δύο φλα ξασφαλίζεται π τς δύο ατς κινήσεις τς γάπης. ταν λείψει ν Χριστ κοινωνί κα γάπη τότε σορροπία κα λίγο κλονίζεται κα ο μοτιμία  ξαφανίζεται. Τότε πανέρχεται τ καθεστς τς πτώσεως, τς καταδυναστεύσεως δηλαδ τς γυναίκας π τν νδρα κα ντίστροφα.

 

Μέσα στό χριστιανισμ δέν πάρχουν πρωτεα στήν νθρώπινη φύσ, παρ μόνο στόν νθρώπινο προορισμ στήν γιότητα! Στό στίβο ατ πάρχει σότητα, λλ κα γωνιστικ μιλλα νάμεσα στά δύο φλα. δ, λοιπόν, ς ναζητονται τ πρωτεα. γωνοθέτης Χριστός χει προκηρύξει π καιρ τος γνες κα χει κιόλας τοιμα τ βράβεια γιά τος  νικητές. Κα τ βραβεῖα ατ θ δοθον χι νάλογα μ τ φύλο τν γωνιστν, λλ σύμφωνα μ τν πίδοση τους στό θλημα τς γάπης.