logo


Κυριακή πρό τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως

(Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016)

Ματθαίου α΄ 1-25

«Οτοι πάντες…..οκ κομίσαντο τν παγγελίαν»

ναμον τν Χριστουγέννων γιά μᾶς εναι πι ζήτημα λίγων μερν. Γιά τος γίους μως κα δικαίους τς Παλαις Διαθήκης, πο τιμ σήμερα κκλησία,   ναμον ατ κράτησε αἰῶνες λόκληρους. Ο γενεές  περνοῦσαν, ο αἰῶνες κυλοῦσαν κα Μεσσίας δέν φαινόταν! λοι ο πιστο τς Παλαις Διαθήκης ζησαν κα πέθαναν μ τν προσμον το Χριστοῦ. λόκληρη περίοδος τς Παλαις Διαθήκης ταν μία περίοδος ναμονς το Λυτρωτο. Γιά ατ τή μεγάλη ναμονή κάνει λόγο πόστολος Παλος στή σημεριν περικοπή.

περίοδος τς ναμονς το Μεσσία γιά τος πιστος τς παλαις διαθήκης ταν ζυμωμένη μ δάκρυα κα πόνο. Βασικ χαρακτηριστικ λων τν πρ Χριστο πιστν κα δίκαιων νθρώπων ταν πόνος, διωγμς κα τ μαρτύριο. πως ἐξηγεῖ κα σήμερα πόστολος Παλος, « πολλο π ατος μαρτύρησαν φο δέχθηκαν πάνω στο τύμπανο ( βασανιστικ ργανο) λλοι  πέφεραν μπαιγμούς, μαστιγώσεις, δεσίματα κα φυλακίσεις. λλοι πίσης λιθοβολήθηκαν, τεμαχίστηκαν μ πριόνι κα γενικ λοι τους δοκίμασαν πολλος κα διάφορους βασανισμούς! Μεσσίας ρθε, φο ατοί πού τν περίμεναν πόνεσαν πολύ! Κα πόνεσαν πολ γιατ τν γαποῦσαν πολύ, πρν τν δοῦν κα τ γνωρίσουν μ τ σωματικ τους μάτια! « βραάμ, γεμᾶτος λπίδα, ποθοσε νά δε τή μέρα τς λεύσεώς μου» (Ιωάν. κ’, 56), επε διος Κύριος. πιστς λας το Θεο, τν ποο καλοσε ὁ Ἄγγελος νά χαρε «χαρ μεγάλη» (Λουκ. β’, 10) γιά τή γέννηση το Χριστο, ταν νας πονεμένος κα πολυβασανισμένος λαός. Κα χαρά, τν ποία τν καλοσαν ο ορανο νά χαρε ταν κριβς καρπς τς ναμονς του μ δάκρυα κα πόνο….

            ζω τν πιστν κα μετ τή γέννηση το ησο εναι μία περίοδος ναμονς το Λυτρωτο. Μία τήσια  ναμον τς πετείου τς Γεννήσεώς του κα εναι σόβιος ναμον το ρχόμενου Κυρίου. Εναι μως χαρακτηριστικό, τι κα ζω τν πιστν, κατ τν περίοδο ατή, εναι ζω ζυμωμένη μ τν πόνο κα τή δοκιμασία. σοι γαπον κα περιμένουν  τν Σωτήρα  θ γνωρίσουν τ μσος, τή συκοφαντία, τή διαβολή, τν δικία, τ χλευασμό, τ διωγμό, τή φυλακή, τ μαρτύριο….. « ε μ δίωξαν κα μᾶς διώξουσι » (ωάν. ιε’, 20) βεβαίωσε  Κύριος τούς μαθητς Του. Κα πόστολος Παλος συνεπλήρωσε « πάντες ο θέλοντες εσεβς ζν ν Χριστ ησο διωχθήσονται » (Β’ Τιμ. γ’, 12).

μως τ μήνυμα τν Χριστουγέννων εναι τόσο παρήγορο. Τν πόνο θ διαδεχθε   χαρά! Τ δάκρυα κα τ θρῆνο  θ κολουθήσει εφροσύνη κα γαλλίαση,  «ο σπείροντες  ν δάκρυσιν  ν γαλλιάσει θεριοῦσιν »(Ψαλμ. ρκε’, 5). ργ γρήγορα, κάποιος γγελος θ σταλε ξ ορανο γιά νά φέρει στούς πονεμένους, στούς κουρασμένους πιστος τ χαρούμενο μήνυμα « δο εαγγελίζομαι μν χαρν μεγάλη »! τι Χριστς λθε, ρχεται κα θ λθει.

            περίοδος τς ναμονς το Μεσσία γιά τος δίκαιους τς Παλαις Διαθήκης ταν μία περίοδος πίστεως. Ο πρ Χριστο γιοι ζησαν  « δι πίστεως », τονίζει στή συνέχεια σημερινς πόστολος. Μ λλα λόγια, τ μάτια τους δ σταματοῦσαν στόν τοχο το κόσμου τούτου. Μ τή δύναμη τς πίστεως διέσχιζαν τος αἰῶνες κα βλεπαν  καθαρ τ προσωπο το ρχόμενου Χριστοῦ. Μ ατ τή δύναμη, λέει ἀπόστολος Παλος, «νικούσαν λόκληρα βασίλεια, φραζαν στόματα λεόντων, σβηναν τή δύναμη τς φωτιᾶς, γλίτωναν π τ μαχαίρι το δημίου, θεραπεύονταν π τς ρρώστιες, ταν δυνατο κα νίκητοι στούς πολέμους κα τρεπαν σ φυγ τος χθρος τους. Κα ναστάσεις  νεκρν γιναν, γιά χάρη ρισμένων γυναικῶν πού εχαν μεγάλη πίστη…».

λλ πως γιά τος πρ Χριστο πιστος τσι κα γιά τος σημερινούς. περίοδος τς ζως τους εναι μία περίοδος ναμονς το Κυρίου μ κλόνητη πίστη. λοι κα λα γύρω τους μπορε νά τος προκαλον νά γκαταλείψουν κάθε λπίδα νά τος λένε τι εναι μάταιος κόπος νά πιστεύει κα νά λπίζει κανες σήμερα στόν ρχόμενο Κύριο, στή Δεύτερη κα νδοξη παρουσία του στή γ. Κα μως μάταιος κόπος εναι να προσπαθε κανες νά μᾶς πείσει, τι αριο δ θ νατείλει λιος κα τι σ πτ μέρες δέν θ ρθουν τ Χριστούγεννα. Κύριος θ ρθει στή συντέλεια το κόσμου γιά νά κλείσει τν παροσα φάση τς στορίας κα νά νοίξει τήν καινούργια, νδοξη κα αώνια στορία τς νθρωπότητος. Κύριος θ λθει στό τέλος τς παρούσας ζως το καθενς γιά νά κλείσει τν προσωριν ατ φάση τς πάρξεώς του κα νά τν ναστήσει ξαν στήν νδοξη μέρα τς κοινς νάστασης. Κύριος ρχεται κάθε ρα κα κάθε στιγμ δ κα τώρα, ταν νθρωπος τν προσκαλε στή ζω κα τν καρδι του, μ πίστη κα γάπη. Τ Χριστούγεννά πού θ γιορτάσουμε σ πτ μέρες, ς τονώσουν τν πίστη κα τν λπίδα μας στόν ρχόμενο Κύριο. Κύριος μας βεβαίωσε « ρχομαι τάχυ » (ποκ. κβ’, 20). ναμον το Χριστο μᾶς χαρακτηρίζει κάθε στιγμ τς ζως μας, μέχρι τέλους τς ζως μας.