Ποῦ εὑρίσκεται ὁ Ἰησοῦς Χριστός;
Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη
Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ
κ. ΔΑΝΙΗΛ
 

Ποῦ εὑρίσκεται ὁ Χριστός ; ἐρώτησε ὁ Ἡρώδης τούς Μάγους στούς ὁποίους συνέστησε νά ἐρευνήσουν καλῶς νά Τόν εὕρουν καί στήν συνέχεια νά τόν ἐνημερώσουν (Ματθαίου β΄ 2-8) γιά νά πάει νά Τόν προσκυνήσῃ κι’ αὐτός.

Τό ἐρώτημα τίθεται καί σήμερον. Οἱ ἄνθρωποι ψάχνουν νά βροῦν τόν Ἰησοῦ Χριστό, τήν ζωή, τήν ἐλπίδα, τήν εἰρήνη, τήν ἀλήθεια, τήν ὁδό καί τήν ἀνάστασι. Ποῦ ὅμως θά εὕρουν τόν Ἰησοῦν Χριστόν καί ὅλα τά προηγούμενα ;

Ἀναζητοῦν τόν Ἰησοῦν Χριστό στά πολυκαταστήματα, στά ὁποῖα οἱ ἔμποροι ἔχουν συσσωρρεύσει τά ἀγαθά, τόν πλοῦτο τῆς γῆς. Ἀλλά ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν εὑρίσκεται στήν ἐφήμερη ἱκανοποίησι τοῦ καταναλωτισμοῦ.

Ἀναζητοῦν τόν Χριστόν στήν τύχη καί “στά στοιχεῖα τοῦ κόσμου” (Γαλάτες δ΄ 3) καί σ’ ὅσους πωλοῦν ἐλπίδες μέ τήν προτροπή “ ἀγόρασε μιά ἐλπίδα ”. Ἡ ἐλπίδα ὅμως δέν πωλεῖται, δέν ἀγοράζεται. Εἶναι τό πρόσωπο, τό Ὁποῖο γεννήθηκε. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ἀναζητοῦν τόν Χριστόν στήν ἱκανοποίησι τῶν ματαίων καί φθαρτῶν, ἀλλά ἡ ἐπιθυμία καί ὁ ὑπαρξιακός πόθος δέν ἱκανοποιεῖται, διότι τά μάταια καί φθαρτά δέν μποροῦν νά στηρίξουν τόν ἄνθρωπο ἐκτός δέ τούτου εἶναι καί ἀπατηλά.

Ὅπως στούς Μάγους τό λαμπερό ἀστέρι ἔτσι καί σ’ ἐμᾶς σήμερα ἡ Ἐκκλησία μέ τόν λόγο τῆς ἁγίας Γραφῆς μᾶς δείχνει ποῦ εὑρίσκεται ὁ Ἰησοῦς Χριστός γιά νά Τόν προσκυνήσουμε :

α) “ Κείμενος ἐν τῇ φάτνῃ ” (Λουκᾶ β΄ 16).

Εὑρίσκεται στήν φάτνη τῆς ἐνανθρωπήσεως, στήν φάτνη τῆς κενώσεως καί τῆς ταπεινώσεως. Μυστήριο μοναδικό καί ἀνεπανάλειπτο. Ἱστορία θεϊκῆς ἀγάπης. Τήν περιγράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Φιλιππησίους ἐπιστολή του : “ ὅς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμόν ἡγήσατο τό εἶναι ἴσα τῷ Θεῷ, ἀλλ’ ἑαυτόν ἐκένωσεν μορφήν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καί σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ ” (Πρός Φιλιππησίους β΄, 6-9).

Μέ τήν ἐνανθρώπησι τοῦ Υἱοῦ Του ὁ Θεός Πατέρας ἀπήντησε στήν ἐναγώνια ἱκεσία καί φωνή τῶν ἐπιθυμούντων νά φανερωθεῖ “Μακάρι νά ἄνοιγες τούς οὐρανούς καί νά κατέβαινες” (Ἡσαΐου ξ δ΄,1).

Τά Χριστούγεννα ἄν θέλεις νά συναντήσεις τόν Ἰησοῦ Χριστό πήγαινε στήν φάτνη. Ἡ Ἐκκλησία θά σοῦ δείξει, ὅπως οἱ Ἄγγελοι ἐπληροφόρησαν τήν νύκτα τῆς γεννήσεως τούς Ποιμένες “καί τοῦτο ὑμῖν τό σημεῖον˙ εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανομένον, κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ” (Λουκᾶ β΄ 12).

Ὅπου συναντᾶς ταπείνωσι καί αὐταπάρνησι ἐκεῖ εὑρίσκεται ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Παραγγέλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος “ Τοῦτο γάρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὅ καί ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ” (Πρός Φιλιππησίους β΄, 5).

β) “ Ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Τελώνου ” (Λουκᾶ ε΄, 27-32).

Τόν Ἰησοῦ Χριστό θά συναντήσουμε καί στήν οἰκία τοῦ ἁμαρτωλοῦ, διότι ὅπως ἐξήγησε “οὐ χρείαν ἔχουσι οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες˙ οὐκ ἐλήλυθα καλέσαι δικαίους, ἀλλά ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν” (Λουκᾶ ε΄ 31-32).

Οἱ ἁμαρτωλοί χρειαζόμαστε τόν Ἰησοῦ Χριστό. Πολλοί θεωροῦν ἑαυτούς “ὑγιαίνοντες”, δηλαδή ἀναμάρτητους καί σοφούς, γι’ αὐτό καί κλείνουν τήν θύρα τῆς ψυχῆς, τοῦ νοῦ, τῆς ζωῆς καί τῆς οἰκογενείας τους στόν Σαρκωθέντα Θεό. Ὅσοι καλέσουν τόν Ἰησοῦ Χριστό γιά νά εἰσέλθει στή ψυχή τους, θά φέρει τήν σωτηρία, ὅπως σ’ ὅλους τούς ἁμαρτωλούς πού μετανόησαν γιά τήν ἁμαρτωλή ζωή τους.

γ) Θά συναντήσουμε τόν Ἰησοῦν Χριστόν “καθεζόμενον ἐπί τῇ πηγῇ τοῦ Ἰακώβ” διδάσκοντα μία ἁμαρτωλή γυναίκα (Ἰωάννου δ΄ 6), ἀλλά καί “ἐν τῇ οἰκίᾳ” νά διδάσκει τήν εὐσεβῆ Μαρία (Λουκᾶ δ΄ 42).

Ἦλθε νά μᾶς διδάξει τήν ἀλήθεια. Πόσοι καί πόσο ὅμως εἴμαστε πρόθυμοι νά Τόν ἀφήσουμε νά μᾶς διδάξει ; Νά μᾶς ὁδηγήσει μέ τό ὑπέρλαμπρο φῶς.

δ) Θά συναντήσουμε τόν Ἰησοῦ Χριστό στό “ μέγα ἀνώγιον ” (Λουκᾶ κβ΄ 12 ) τῆς διακονίας, νά διακονεῖ τούς μαθητές Του γιά νά μᾶς ἀφήσει πρότυπο ὑπηρέτου. “Γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμῖν ; ὑμεῖς φωνεῖτέ με, ὁ Διδάσκαλος καί ὁ Κύριος, καί καλῶς λέγετε˙ εἰμί γάρ. Εἰ οὖν ἐγώ ἔνιψα ὑμῶν τούς πόδας, ὁ Κύριος καί ὁ Διδάσκαλος, καί ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν τούς πόδας. ὑπόδειγμα γάρ δέδωκα ὑμῖν, ἵνα καθώς ἐγώ ἐποίησα ὑμῖν, καί ὑμεῖς ποιῆτε. ἀμήν ἀμήν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ, οὐδέ ἀπόστολος μείζων τοῦ πέμψαντος αὐτόν. εἰ ταῦτα οἴδατε, μακάριοί ἐστε ἐάν ποιῆτε αὐτά” (Ἰωάννου ιγ΄, 12-17)

Σήμερα ποῖος ὑπηρετεῖ τόν ἄνθρωπο; Ὅπου συναντήσεται πνεῦμα διακονίας ἐκεῖ εὑρίσκεται ὁ Χριστός.

ε) Θά συναντήσουμε τόν Ἰησοῦ Χριστό στόν σταυρό τῆς θυσίας Του καί τοῦ ἐξιλασμοῦ μας. Ἡ Βηθλεέμ συνδέεται μέ τόν Γολγοθᾶ. Αὐτό προκύπτει ἀπό τούς λόγους τοῦ Κυρίου “ Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται, καί τί εἴπω ; πάτερ σῶσον με ἐκ τῆς ὥρας ταύτης, ἀλλά διά τοῦτο ἦλθον εἰς τήν ὥραν ταύτην ” (Ἰωάννου ιβ΄ 27).
Τήν φάτνη τῆς ἐνανθρωπήσεως φωτίζει ὁ Σταυρός τῆς θυσίας.

Ὅπου συναντήσεται πνεῦμα αὐτοθυσίας και ἀπαρνήσεως τοῦ ἑαυτοῦ μας ἐκεῖ εὑρίσκεται ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

στ) Θά συναντήσουμε τόν Ἰησοῦ Χριστό ἔξω ἀπό τήν θύρα τῆς ψυχῆς. Λέγει : “ Ἰδού ἔστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω, ἐάν τίς ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καί ἀνοίξῃ τήν θύρα καί εἰσελεύσομαι πρός αὐτόν καί δειπνήσω μετ’ αὐτοῦ καί αὐτός μετ’ ἐμοῦ” (Ἀποκάλυψις γ΄ 20).

Ὁ Χριστός ἦλθε στόν κόσμο “κρούων ἐπί τήν θύραν” τῆς ψυχῆς καί τῆς ζωῆς μας καί μᾶς ζητεῖ νά ἀνοίξουμε γιά νά εἰσέλθει. Δέν παραβιάζει τό ἄσυλο καί τήν ἐλευθερία μας. Περιμένει μέ εὐγένεια καί ὑπομονή ἀπ’ ἔξω. Πότε θά τοῦ ἀνοίξουμε;

ζ) Ὁ Χριστός εὑρίσκεται στήν καρδιά τῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι μαζί μέ τόν Παῦλο ὁμολογοῦν, ὅτι “Πιστός ὁ λόγος καί πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστός Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τόν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτος εἰμί ἐγώ” (Α΄ Τιμόθεον α΄ 15).
η) Ὁ Χριστός εὑρίσκεται στή σύναξι τῶν πιστῶν κατά τήν διαβεβαίωσι Του : “ὅπου εἰσίν δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα ἐκεῖ εἰμί ἐν μέσῳ” (Ματθαίου ιη΄ 20.

θ) Ὁ Χριστός εὑρίσκεται δίπλα σέ κάθε ἀγωνιζόμενο πιστό κατά τήν ὑπόσχεσι Του : “ ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν. ” (Ματθαίου κη΄ 20).

Ὅσοι ἐρευνοῦν καί ἐρωτοῦν ποῦ εὑρίσκεται ὁ Χριστός ; Ἡ Ἐκκλησία ἀπαντᾶ :

Θά Τόν εὕρουν γιά νά Τόν προσκυνήσουν

στήν φάτνη τῆς ἐνανθρωπήσεως καί τῆς ταπεινώσεως

στόν οἶκο τῆς σωτηρίας τοῦ Τελώνη

στό φρέαρ διδάσκοντα

στό ἀνώγιο διακονοῦντα

στό Σταυρό θυσιασμένο

στή θύρα τῆς ψυχῆς σου νά κρούει γιά νά Τοῦ ἀνοίξεις

Τοῦτα τά Χριστούγεννα ἄς Τόν δεχθοῦμε Σωτῆρα καί Κύριο στήν καρδιά μας.