logo


Τά ἀποτελέσματα τῆς Σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ

 

Τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ

 

Οἱ ἑορτές τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας, πού συγκροτεῖ τήν πιστεύουσα στό Θεό κοινότητα δέν ἀποτελοῦν ἁπλές ἐπετείους γεγονότων καί κυρίως δέν τίς ἔχει ἀνάγκη ὁ Θεός. Οἱ ἑορτές τελοῦνται γιά χάρη μας «ἡμῖν ὁ Σωτήρ τάς ἑορτάς ἐκτετέλεκεν» ὑψηγορεῖ ὁ πρύτανις τῶν θεολόγων Πατέρων Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Οἱ δύο κορυφαῖοι καί σεβάσμιοι θεῖοι Πατέρες διδάσκουν τά ἑξῆς :

 

α΄. Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, «ἐφάπαξ κατά σάρκα γεννηθείς, ἀεί γεννάται θέλων κατά πνεῦμα διά φιλανθρωπίαν τοῖς θέλουσι καί γίνεται βρέφος ἑαυτόν ἐν ἐκείνοις διαπλάττων ταῖς ἀρεταῖς» καί

 

β΄. Ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος «Συλλαμβάνομεν οὖν αὐτόν οὐχί σωματικῶς ὡς ἡ Παρθένος καί Θεοτόκος τοῦτον συνέλαβεν, ἀλλά πνευματικῶς μέν, οὐσιωδῶς δέ»  

 

Διανύοντες τήν περίοδο τοῦ ἁγίου Δωδεκαημέρου οἱ πιστοί ἑορτάζουμε τά σωτηριώδη γεγονότα τῆς ἐπιφανείας (τῆς φανερώσεως) τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους καί στόν κόσμο πού πραγματοποιήθηκε μέ τήν σάρκωση τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς παναγίας Τριάδος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἀληθινοῦ καί ζωντανοῦ Θεοῦ μας, εἶναι εὔκαιρο νά ἀναζητήσουμε στούς λόγους τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τά ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς θείας ἐνέργειας.

 

            Στήν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὁ Θεός ἐμφανίσθηκε στούς ἐκλεκτούς Του, τούς Πατριάρχες, τούς Προφῆτες καί ὅλους τούς Δικαίους προετοιμάζοντας μέσῳ αὐτῶν τόν κόσμο ὅταν ἔλθει τό πλήρωμα τοῦ χρόνου (δηλαδή ὅταν συμπληρωθεῖ ὁ κατάλληλος χρόνος) νά ὑποδεχθοῦν τόν ὑπεσχεμένο ἀπό τόν Θεό Σωτῆρα καί Λυτρωτή τους μέ τήν πίστη τους.

 

            Τελευταῖα λοιπόν ἐμφανίσθηκε στούς ἀνθρώπους μέ τόν Υἱό Του. Μέ τήν τελευταία σωτήρια ἐμφάνισή Του φανερώθηκε σ’ ὅλους τούς ἀνθρώπους γιά:

 

  1. 1.Νά μᾶς καθοδηγήσει νά ἀρνηθοῦμε τήν ἀσέβεια καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες. Ἡ ἀσέβεια ἀναιρεῖται μέ τήν θεογνωσία καί οἱ ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες μέ τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδή ἡ ἠθική καθαρότητα καί ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ δέν ἀνέχεται τήν ἁμαρτία ἀπολύτως καί καθολικῶς καί ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει τήν δυνατότητα νά ἀπαλλαγεῖ καί καθαρισθεῖ μέ ἴδια μέσα ἀπό τόν ρῦπο τῶν ἁμαρτιῶν του, ὁ πολυεύσπλαγχνος Κύριος καί Θεός νομοθέτησε ἄλλο τρόπο γιά νά ἐπιτυγχάνεται αὐτή ἡ κάθαρση μέ τίς ἑξῆς προϋποθέσεις : α΄. τῆς πίστης στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, β΄. τῆς συμμετοχής στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας καί γ΄. τοῦ προσωπικοῦ μας ἀγῶνα γιά νά δείξουμε τήν ἀποστροφή μας πρός πᾶσα ἁμαρτία, πονηρία, κακία καί ἀσέβεια μέ τήν μετάνοιά μας. 
  2. 2.Νά ζήσουμε σωφρόνως καί δικαίως καί εὐσεβῶς στήν παροῦσα ζωή.

 

Τά τρία ἐπιρρήματα σωφρόνως, δικαίως καί εὐσεβῶς ρυθμίζουν καί καθορίζουν τίς σχέσεις τοῦ κάθε ἀνθρώπου :

 

   α΄. πρός τόν ἑαυτό του (σωφρόνως)

 

   β΄. πρός τούς συνανθρώπους του (δικαίως)

 

   γ΄. πρός τόν Θεό (εὐσεβῶς)

 

3. Νά ἀποκτήσουμε ἐσχατολογική ἐλπίδα πού μᾶς ἀνοίγει λυτρωτικά τήν πύλη τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, γιά νά εἰσέλθουμε ἐκεῖ ὅπου θά φανερωθεῖ ὅλη ἡ δόξα καί τό μεγαλεῖο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί στήν ὁποία καλούμαστε νά συμμετάσχουμε.

 

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ταπεινώθηκε καί πρόσφερε τήν ζωή Του θυσία γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό κάθε ἀνομία, γιά νά μᾶς καθαρίσει ἀπό τόν ρῦπο τῶν παθῶν μας, ὥστε νά μᾶς κάνει λαό Του, λαό πού θά ἀνήκει σ’ Αὐτόν.

 

Σ’ αὐτό τόν λαό ἀνήκουμε ὅλοι οἱ πιστοί πού ζοῦμε ἑνωμένοι μέ τόν Κύριο μας Ἰησοῦ Χριστό καί τούς ἀδελφούς μας.  

 

 

 

Αὐτό κατέστη δυνατό μέ τήν σάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ χάρη στήν ὁποία ὁ Θεός μᾶς τίμησε μέ τήν υἱοθεσία καί σημειώνει πανηγυρικά ὁ ἀπόστολος Παῦλος «εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ» (Πρός Ρωμαίους η΄ 17).